Rabu, 3 Disember 2008

Keakraban kengkawan

Assalamualaikum...ermmmm...kali ni aku nak citer la skit tentang kawan aku ni...aku dah hidup hampir 40 tahun...byk dah kawan aku...kalu nak dibilang tak terbilang kot....berbagai ragam dan tingkah laku...tak payah la citer...
gambar aku yang diatas tu..haa..ni la salah satu kawan aku..dia la yang sampai sekarang masih kekal brhubung dan masih akrab macam dulu2...bayangkan la dari bebudak lagi..sekampong.....sekolah...walaupun dia ni sekolah menengah dah beredar dari kampong...sebab g sekolah asrama..masa tu saper g sekolah asrama jer..mesti budak bijak...tp mmg yer la...kami brkawan sejak tahun 69 lg kot..iaitu tahun kami dilahirkan...walaupun masa tu kami tak tahu apa2..tp dah ditakdirkan kami brkawan...umah kat kampong pun sebelah jer...apa tak jadi kawan kesana kemari....masa umur kami 12 tahun tak silap aku....aku ngan dia dan beberapa kwn lain pergi Teluk Batik naik basikal....sampai patah pengayuh basikal aku...korang bayangkan la...dari kampong aku ke Telok batik tu bukan main jauh lg.....pagi kuar...maghrib baru kami sampai umah...mak marah..sebab tak bg tau pun....hu..hu...tu la namanya nakal ..terima jer la bila kena marah...
masa darjah 5 aku tak elok sgt exam ..alaaa.malu nak citer tapi kawan aku ni dapat 5A...so dia gi sekolah agama Izuddin Shah Ipoh..masa tu Ipoh tu jauh sgt...maklumla masa tu kami dok kampong..Ipoh tu rasa mcm dah jauh sgt...tak silap aku..masa aku kat kampong..dia jer ada motor..itu pun motor arwah bapanya...platnya pun aku ingat..AL.....nama kwn aku ni Ah.Japridin Bin Zulkarnai...tp kami kat kampong panggil PO....itu nama glamour kat kampong la....ada juga org panggil JEF..tp semua kat kampong panggil PO...JEF tu mungkin kawan2 kat sekolah ipoh..or lain kwn jer...
aku sek men kat Kampong tu jer..SEK MEN Kat Lambor..dia dah gi Ipoh...tp kami tetap brhubung..kekadang tu ada juga gaduh skit2..biasala....

masa tingkatan 4..aku tukar ke sek Bota..nama sek tu..SMDARY Bota...tp dia tukar sek Teknik P.Pinang...mak oi..dia ni asyik gi sek jauh jer...tp hubungan keakraban aku ngan dia tetap berterusan..walaupun masing2 disekolah lain..tak tinggal sama...masing2 dah ramai kawan kat sekolah...tp tak ada yg kekal mcm ni...habis sekolah...hilang entah kemana...ada la sesekali terserempak....mcm tu jer la....
habis SPM...aku lepak kampong...sama la dia pun...tp dianaik form six kat sekolah PAGHIT...Sri Iskandar....aku pula terus masuk POLITEKNIK IPOH...dia terus melanjut pelajaran ke Universiti Malaya..aku meneruskan kat POLIteknik jer....apa leh buat....itu jer yg termampu...namun jurang antara kami tidak jauh..keakraban tetap utuh...walaupun tak brjumpa selalu...hanya balik kampong jer jumpa...tpt kami lepak...di surau kampong aku..situ la..kami brsembang..bergurau..dan mcm2 lagi..

tiba masa kami pulang semula ketempat kami ..itu la rutin kehidupan..tapi amat menyeronokkan.....sehingga sekarang aku dah bekerja dan brkawin..sama la ngan dia....cuma dia selepas habis belajar kat UM....dia sambong lagi belajar ambil diploma Pundidikan...biasala..semangat yg kental untuk terus kan kehidupan.....akhirnya sekarang dia dah kerja juga..sebagai seorang guru...congratulation.......akuuuu....mcm biasa...now bertugas sebagai Exercutive di sebuah Syarikat Swasta....(IWK)...di Ipoh ni..

So kesimpulannya kami masih hampir...sebab dia bertugas sebagai guru di Kuala Kangsar...Alhamdulillah...dekat jer....aku kawin tahun 1995...dia pun sama...tp hujung tahun la....aku ditemukan jodoh nyan org Tlk Intan..area Chenderong Balai...dia pun sama..ditemukan jodoh ngan org Teluk Intan..tp area Bagan Datoh....ermmmm...kenapa yer...kebetulan kot...itu la yg telah disusun oleh tuhan kepada kami...dan aku dapat anak yg pertama pada tahun 1996...dia pun sama dpt anak pada tahun 1996...tp hujung tahun la...tapi still sama tahun...kebetulan lagi...ermmmm...bila lahir anak aku bulan january 1996 aku namakan Mohd Ikmal Syakiran..dia pun bila lahir anak pada Disember 1996..dia namakan anaknya Mohd Ikmal Iman...aikk..kebetulan lg......ok la..tu la namanya..keserasian kot..kami brkawan brgaduh masa kecil..semuanya kenangan yg tak dpt dilupakan.....
sekarang kami masih brhubung..brgurau...saling bertandang kerumah .walau pun tak selalu..maklumla...masing ada tugas..namun persahabatan tetap tidak diketepikan...
itulah citer seba sedikit tentang kawan aku yang bernama POOOOOO.....

2 ulasan:

  1. umur dah dekat 40 ke....musykil....ru sure???

    BalasPadam
  2. saja campurkan 10 tahun... sbb kawan dier ramai yg tua2... org lain nak muda...dia nak tua...

    BalasPadam